RELEASE

Gekweld door liefdesverdriet beslist Joris de stad te verlaten en nieuwe horizonten te ontdekken. Hij pakt z’n koffer en vertrekt richting station. Het station is het Zuidstation en de stad Brussel. Een voorgevoel doet hem echter blijven.

Tegenover het station, in een snel muterende wijk, bevindt zich een klein onopvallend hotel. Daar gaat Joris wonen, als een vreemdeling die in een onbekende stad aankomt. Vier dagen en nachten zwerft hij door de stad. Een schijnbaar doelloze reis van een personage dat eenzaam ronddwaalt en andere anonieme gezichten en zwervende zielen ontmoet.

Deze verfrissende filmwandeling verzoent ons in de eerste plaats met Brussel, dat al lang niet meer zo mooi in beeld gebracht werd. Ondanks z’n fragiele karakter is deze eerste langspeelfilm van Alex Stockman een echte ... Een absurde, grappige en melancholische film die ons tegelijk met de Belgische film verzoent.

Een gelukkig toeval was het: "Sicilia!" in Brussel op de affiche plaatsen nauwelijks 24 uur na de voorstelling op het festival van Cannes van "Ouvriers, paysans", het laatste opus van Danièle Huillet en Jean-Marie Straub. Gedraaid in dezelfde streek van Sicilië, deels met dezelfde acteurs. Ook gebaseerd op een roman van Elio Vittorini (wiens "Gesprek in Sicilië" de inspiratie leverde voor "Sicilia!"). Een minder gelukkig toeval wilde dat wij "Sicilia!", door sommigen omschreven als "de belangrijkste antifascistische film van de filmge-schiedenis", net voorstelden op het moment dat een, op zijn minst eigenaardige, coalitie in Italië een fascisme-nieuwe-stijl aan de macht bracht. In Sicilië boekte deze coalitie trouwens één van haar mooiste resultaten.

"Sicilia!" volgt de reis van Silvestro, over wie we niets weten. Hij komt terug naar zijn geboorteland Sicilië na een ballingschap van 15 jaar in de Verenigde Staten (of was het misschien het noorden van Italië?). De spanning is minimaal, en speelt zich af in vier bewegingen. Maar de echte bekommernis ligt bij de zachte én wrede terugkeer naar de oorsprong van woorden en dingen. Familiereünies, de zin van taal, de smaak van voedsel, en vooral de relaties tussen mensen. De bevoorrechten en de zwakken. De winnaars en de verliezers. De mensen van het noorden en die van het zuiden.

Vóór de hoofdfilm zie je een kortfilm van Straub & Huillet. "En rachâchant" (7’, 1982) vertelt over een jongen die weigert te luisteren naar wat hem op school wordt aangeleerd.

Dit is de laatste voorstelling van de documentaire «Sicilia si gira», gedraaid tijdens het maken van «Sicilia!». Jean-Charles Fitoussi volgde de ambachtelijke en compro-misloze opnamen. Van het schrijven van het scenario tot de casting, van de productie tot de montage, van het kadreren tot de geluidsmontage: deze «making of» (oorspronkelijk vier films voor een tentoonstelling over Straub & Huillet) is een mooie poging om hun werkwijze en opvattingen te benaderen.