Traditionele Indische geluiden versus experimenteel-iconoclastische trillingen/sitar, tabla, zang, gitaar, viool, trompet, sax, slagwerk, tambura, sarod.... / op de achtergrond een beeldenpuzzel, een roadmovie waardig. In India gefilmde super 8 beelden en dia"s die 360° panorama"s tonen. Soms ernstig, soms speels, we beginnen kalmpjes aan om te evolueren naar een sonoor crescendo waarvan we je de finale niet verklappen !
Eerste halte: Esha Bandyopadhyay (zang), Partha Bosé (sitar) en Sandip Banerjee (tabla) zetten de muzikale zwerftocht in. Ze zijn afkomstig uit Noord-Indië en ze beheersen de kunst van de Raga tot in de puntjes. Raga, dat is het waar het in de klassieke Indische muziek om gaat, een Sanskrietwoord dat staat voor "passie" en "kleur". Een Raga is ook een bijzondere verbinding van noten, een precies thema dat steeds terugkeert in een muzikale set en op waarop verschillende vormen van versieringen kunnen geïmproviseerd worden ("varnas"). Onze drie Indische gasten zijn zeer bedreven in de Indische klassieke muziek. Partha Bosé is trouwens een rijzende ster in India, hij wordt beschouwd als de muzikale erfgenaam van de legendarische Ravi Shankar en Nikhil Banerjee, maar hij ontwikkelde ondertussen een geheel eigen stijl en klankkleur. Dit eerste concert van de avond (waarin de solostem van Esha Bandyopadhyay een belangrijke rol speelt, iets wat eerder zeldzaam is, zo zegt men ons) gaat over in een muzikale improvisatie op super 8 beelden door de «The drifting bears collective».
Tweede halte: «The drifting bears collective», wat is dat ? Zoals de naam het al zegt : een collectief, een open structuur voor muzikale experimenten, dat soms confrontaties aangaat met andere artistieke disciplines. Ze zijn verbonden met het jonge Antwerpse label Audiobot, dat met hun uitgangspunt dicht aanleunt bij de "artisanale" muziekproductie. Van A tot Z houden ze de productie van een plaat in eigen handen, een zeldzaamheid in de muziekindustrie.... Enkele namen van de drijvende beren: Ga(elle) Damalu (gitaar, trompet, sax maar ze is ook fotografe en cineast), Naan (slagwerker van dienst die naar"t schijnt specialist is in chipolatabreakloungecore!), Bunny Wizard (gitaarheld!), en ten slotte Poopoe
25 aka Acid Kirk (ijverig knutselaar die graag gitaren in stukken zaagt met een vioolboog, maar die ook weg kan met tambura en sarod en vele andere instrumenten). Samen eigenen ze zich Indische geluiden en muzikale structuren toe, voor een project dat... allesbehalve Indische muziek is! Het klinkt hypnotisch, soms zelfs psychedelisch, er zitten wat exotische elementen in, maar zoals ze zelf zeggen: ""t is zelfs te gek voor esoterische winkels"! Hun concert wordt visueel bijgestaan met super8 filmpjes en dia"s opgenomen in India. En nu tijd voor het reclameblok: "South to no north" is hun plaat (cd/vinyl) die binnenkort verschijnt!