Het valt niet mee om een knotsgekke Franse genrefilm te beschrijven die zich vrijelijk door het pulpgehalte van Amerikaanse serials liet inspireren. In een andere tijd zou hij als midnight movie de zaal zijn ingesmeten. Nu stellen we hem graag voor als de openingsfilm van een musette-avond, niet in het minst omdat hij als vehikel voor de populaire accordeonist Émile Prud’homme werd uitgedacht, die met zijn instrument een gangstercomplot weet te verijdelen. Hallo? De film is inderdaad lichtjes bij de haren getrokken. Wanneer het nieuws uitlekt dat de Franse politie met 15CV-Citroëns zal worden uitgerust, zendt de maffia in Chicago hun afgevaardigde Al Pat naar Parijs. Door toedoen van een taaie dame en ander geboefte, wordt het een boeltje van jewelste. Zoals wel vaker het geval bij films van bedenkelijk allooi, kreeg "Le gang des pianos à bretelles" meer dan één titel mee, zoals het even pertinente "Gangsters in rokken". Wielrenner Jean Robic is van de partij, net zoals actrice Ginette Leclerc, die naar verluidt "het langst heeft getippeld en het vaakst werd vermoord in de Franse cinema". Een eervolle vermelding verdient de regisseur zelf: na dit debuut ging hij de porno-industrie in. Een genrefilm zeggen we!