Summer Camp

Regisseur van “Meatballs” is Ivan Reitman. Hij schreef het scenario samen met Harold Raimis, hetzelfde tweetal dat enkele jaren later ook verantwoordelijk zal zijn voor “Ghostbusters”. En dan is er natuurlijk Bill Murray, indertijd bekend van zijn tv-programma Saturday Night Life, en de rol van een betweterige, kiene zeveraar zit hem als gegoten. Aan het eind van de jaren zeventig is het publiek dan ook dol op trendy en maatschappijkritische humor, maar zoals vele dergelijke komedies heeft ook “Meatballs” met de jaren de nodige rimpels gekregen. Geen probleem, want met de uitlaten van Bill Murray en zijn nostalgische charme weet de film nog een gezellig zomers sfeertje te scheppen.

Tijdens de voorbereidingen voor een zomerkamp voor kinderen denken de toekomstige begeleiders slechts aan de geneugten van het vlees, iets wat hen duur zal te staan komen. Jason met zijn honkbalmasker is nog niet van de partij, maar wel zijn er al de bloederige special effects van Tom Savini, het ondertussen legendarisch geworden muziekthema, en een jonge Kevin Bacon die de nodige klappen krijgt. Met zijn sobere regie en heldere beelden werd de film indertijd afgedaan als zijnde “pop corn” (wat hij inderdaad is), maar met de jaren heeft deze vlug in elkaar gestoken exploitatieprent een heuse cultstatus verworven, en valt hij niet meer weg te denken uit de populaire cultuur en het genre van de zomerkampen. Een aanrader!

Camp Quin is een strafkamp voor verwende rijkeluismeisjes die het wat al te bont hebben gemaakt in de ogen van hun ouders. Ze mogen nog nauwelijks buiten komen, men heeft hen hun kredietkaarten ontnomen, en bovenal hebben ze slechts drie mannen ter hunner beschikking: “Animal” een hersenloos dikkertje, J.D., de klusjesman en vaste partner van het kampmeisje Carla, en dan natuurlijk ook de vriendelijke, plichtsbewuste begeleider die voortdurend wordt lastig gevallen door al deze hete poezen. Vermeldenswaardig is natuurlijk de seksscène tussen twee meisjes die elkaar met een knakworst “bewerken”. Speciaal voor de gelegenheid hebben we deze 35 mm-film uit de diepten van het porno-archief van Cinema ABC naar boven gehaald!

In een zomerkamp ergens in de jaren zestig heeft de viriele en sportieve begeleider Marc (vertolkt door Patrick Dewaere) het op zijn collega Philippe (Patrick Bouchitey) gemunt, een veel zachtaardiger man die de theateractiviteiten organiseert. Wanneer Marc deze laatste in zijn kamer als een heuse travestiet aantreft, en op de koop toe Philippes vriendinnetje arriveert, gaat de bal pas echt aan het rollen. De spanning loopt op in dit zomerkamp, waar Claude Piéplu de rol van directeur op zich neemt en Michel Blanc die van een treurige eenzaat, en waarin groteske en ronduit venijnige scènes elkaar opvolgen. Het resultaat is een prachtig in beeld gebracht meesterwerkje, even giftig als vrij in toon.

De film herneemt de formule van “Vrijdag de 13de”, namelijk die van een moordenaar die getuige is geweest van een bloederig ongeval met een motorboot en terreur begint te zaaien in een zomerkamp bij een meer, maar gaat hierin wel enkele stappen verder: de kinderen en pubers krijgen een rol toebedeeld, de begeleiders denken alleen aan seks, de directeur van het kamp is enkel op profijt uit en tracht, in de lijn van de burgemeester uit “Jaws”, de gruwelijke feiten te verdoezelen, en dan is er de wel erg schokkende ontknoping. Het stijve acteerwerk geeft de film de allure van een stripverhaal, het resultaat schommelt ergens tussen de prenten van Herschell Gordon Lewis en John Waters.