Africa Is/In the Future

Tegenover het dominante neoliberale narratief met in zijn kielzog destructie en sociale onrechtvaardigheid, experimenteren artiesten en denkers met nieuwe verhaal- en representatievormen die de geesten en de sociale verbeelding ‘hacken’ en een leefbare toekomst uitdragen.

Neptune Frost is een muzikaal liefdesverhaal over de relatie tussen een Afrikaanse hacker en een coltandelver op de vlucht. Nadat hij ontsnapt is uit de coltanmijn waar hij werd uitgebuit, ontmoet Matalusa de interseks hacker Neptune. Ze vluchten naar een piratenzone waar elektronisch afval wordt opgeslagen en gerecycleerd door een opstandige gemeenschap die het autoritaire regime dat de streek controleert wil omverwerpen. Uit deze alliantie ontstaat een explosief verhaal dat kosmisch, virtueel en superkrachtig is.
Saul Williams is vooral bekend als dichter, slammer en muzikant. We zagen hem onder meer in de film "Slam" van Marc Levin en "Aujourd’hui" van Alain Gomis. Deze film regisseerde hij samen met de veelzijdige Frans-Rwandese actrice en toneelschrijfster Anisia Uzeyman. Zij debuteerde in 2016 met "Dreamstates" waarin naast zijzelf ook Saul Williams acteerde.

In de jaren 1930 heeft Robert Johnson zijn ziel aan de duivel verkocht om de blues te kunnen spelen. In ruil ontvangt hij de technologie die de geschiedenis van de zwarte muziek kan produceren. 200 jaar later verkoopt een ander zwervend personage, de data-dief, zijn ziel om de toekomst te kennen. Hem wordt gevraagd naar het verleden terug te keren (ons heden) en de speculaties van de zwarte cultuur over de toekomst op te graven. Zet deze speculaties samen en je ontsluiert de geheime zwarte technologie die je toekomst zal ontsluiten.....
Een futuristische retro 90’s reis die de marges van de zwarte cultuur verkent en een bijdetijdse hybride interface schetst die connecties legt en een bijzondere esthetiek ontwikkelt die het Afrofuturisme van vandaag inspireert, door terug te grijpen naar Sun Ra, Nichelle Nichols (Uhura van Star Trek), George Clinton, Lee Perry, A Guy Called Gerald, Goldie en Underground Resistance. John Akomfrah is geboren in 1957 in Accra (Ghana), en leeft en werkt in Londen. Zijn werk handelt essentieel over het geheugen, postkolonialisme, tijdelijkheid en esthetiek. Hij is medeoprichter van het invloedrijke Black Audio Film Collective in 1982.

Hoe kan de zwarte diaspora haar eigen verhalen creëren en delen? Hoe het verleden voorstellen en hoe de toekomst herinneren? Fallon Mayanja luistert vanuit verschillende invalshoeken, zowel fysiologisch, politiek als sociaal. In haar onderzoek naar klanktexturen maakt ze gebruik van analoge synthesizers, programmeersoftware, opnames en vocale archieven van het internet. Ze genereert organische composities die de relaties tussen wezens (privé, sociaal of ecologisch) en identiteiten in vraag stellen, waarbij ze hybride lichamen en stemmen, of zij die die vaak als "anders" worden beschouwd, regisseert tot geluid en theatrale en choreografische creaties. Haar artistieke praktijk analyseert het hoorbare en het onhoorbare, het zichtbare en het onzichtbare, het stille en het onuitsprekelijke van geluidssubjecten en -objecten.

Lid van "Underground Feelings collective" (Straatsburg) en resident-dj in Kiosk Radio.

Een kritische kijk op het begrip wereldmuziek en een verkenning van nieuwe vormen van hybride muziek.
Het onderscheid tussen ‘muziek’ en ‘wereldmuziek’ houdt een koloniale scheiding tussen ‘het Westen en de rest’ in stand, en creëert tegelijkertijd een doeltreffend marketinginstrument. Aan de ene kant is er de westerse canon, en de rest is het "andere", dit wil zeggen alles wat geen Europese of Amerikaanse muziek is. Het komt erop neer dat de term onnadenkend en pseudo-affirmatief verwijst naar de cultuur van de "andere", dus naar het "primitieve" of het exotische. Hoewel de term een muzikale diversiteit beschrijft, wordt alles in dezelfde mand gegooid. Met de definitie van "hybride muziek" verwijzen we naar een transculturele muziek, naar een diepgaande uitwisseling op gelijke voet tussen benaderingen en ideeën. Elektronische muziek, de creatieve wieg van de 21e eeuw, is in zekere zin het enfant terrible van de culturele hybridisatie. Deze vernieuwing in het muzikale universum kent geen grenzen, en verspreidt zich over de hele planeet. We kunnen ons de vraag stellen of culturele hybridisatie synoniem is voor toe-eigening. Zijn we legitiem om een muzikaal genre te produceren dat toebehoort aan een andere cultuur dan de onze? Hoe gebruikt elektronische muziek culturele vermenging? Is vermenging niet net het hoogste goed? Hierover hebben we het met de dj’s van vanavond: Pete Buckenham (on the corner records), Alai K, Guedra Guedra, Ill Syll en Ehua.

Alai K is een DJ, producer, muzikant en componist uit Kenia gebaseerd in Berlijn. Hij is oprichter van het hiphopcollectief Ukoo Flani. Hij verschijnt op labels als Nyege Nyege Tapes, Hakuna Kulala, Byrdout music en On the Corner records. Hij combineert elektronische muziek, live ritme-instrumenten van de mijikenda, de chakacha en benga muziek, en geeft aan Afrikaanse artiesten een plaats in de cultuur van de dansmuziek.